Zapraszamy do wzięcia udziału w Orszaku Trzech Króli

Omówienie scenariusza OTK 2025

Tegoroczny Orszak Trzech Króli nawiązuje tematyką do dwóch wielkich rocznic, które obchodzimy. Pierwsza z nich to Rok Jubileuszowy ogłoszony przez Papieża
Franciszka z okazji 2025 – lecia Narodzin Chrystusa, który jest Królem Świata i
naszych serc. Druga rocznica, którą obchodzimy w tym roku to 1000-lecie koronacji pierwszego polskiego króla Bolesława Chrobrego.
Hasło i zawołania królewskich orszaków Te królewskie rocznice skłoniły Fundację Orszak Trzech Króli do zaproponowania hasła Kłaniajcie się królowie, fragmentu pastorałki Do szopy, hej pasterze i przygotowania scenariusza pod kątem tematyki królowania. Pastorałka opowiada o tym, że Jezus jest godzien czci, jest wyjątkowym Królem, który na sianie, wśród bydląt ma tron i służbę swą, a my wszyscy jesteśmy wezwani, aby paść na kolana, aby uczcić niebios Pana.
Wśród okrzyków, które wybrzmią z ust dworzan i rycerzy są słowa mówiące właśnie o pokłonie: Padnijmy na kolana i Uczcijmy niebios Pana, To Dziecię, to nasz Bóg. Słowa te pochodzące ze wspomnianej pastorałki przypominają o istocie królewskiego pokłonu, przed najwyższym królem, którym jest Nowonarodzone Dziecię.

Walka dobra ze złem
Jak co roku na trasie orszaku będzie się toczyła walka między Aniołami a diabłami, tym razem nawiązująca do tematu pokłonu i służby Bogu. Diabły będą wykrzykiwać frazy, które przypominają moment, gdy zbuntowany anioł odmówił służby Bogu słowami non serviam i rozpoczął walkę o ludzkie dusze:
Na twarz przed Bogiem upadać nie chcę!
Nas cieszy ludzkie upadłe serce.
Od diabła dzisiaj najlepsza rada:
Nie służ, nie klękaj, hołdu nie składaj!

Na dworze Heroda
Podczas tegorocznego Orszaku Trzech Króli będziemy mieli okazję zajrzeć na dwór, gdzie okrutny władca wymaga od poddanych uniżenia, uzurpując sobie prawo do władzy:
Mnie się należy hołd, cześć i chwała,
Mnie lud się kłania i ziemia cała!
Dworzanie Heroda przymilają się władcy wyrażając cześć i poddanie:
Zacny Herodzie, nasz Władco miły
Wszystkie narody będą Cię czciły
Wszystkie narody stają dziś kołem

I przed Herodem biją swym czołem

A Herod, na wskroś pyszny, chełpi się uniżeniem poddanych:

Ja Król, ja władca, lubię ukłony!
Jestem do tego przyzwyczajony…
Że każdy z Dworzan kłania się nisko!
Poddani wołają: Herod nad wszystko! Herod nad wszystko!

Herod, gdy usłyszy że królowie przybyli szukać Nowonarodzonego Króla bardzo się denerwuje i wymaga pokłonu od poddanych:
Moi poddani, paść na kolana!
To MI najwyższa władza jest dana!
Ja Wami rządzę, ja Was poniżam!
Paść na kolana i się nie zbliżać!
Ja, Herod, czuję przyjemność dużą
Kiedy mi wszyscy na świecie służą
Ja mogę robić wszystko co zechcę
Mogę nie robić, gdy mi się nie chce!
Scena ukazuje absurd władzy i pychy Heroda w kontraście do pokory Dzieciątka w ubogim żłóbku.

W Gospodzie
W Gospodzie, która nie przyjęła na nocleg Józefa i Maryi Brzemiennej, widzimy
przewrotnego Gospodarza, który udając, że służy Gościom, tak naprawdę chce tylko ich pieniędzy.
Zapraszam, proszę, padam do nóżek,
Jadło postawię, grzecznie obsłużę.

Z kolei na zakończenie sceny jesteśmy świadkami tańca diabłów, które cieszą, się, że człowiek pozbywa się pieniędzy i rozumu i zaczyna służyć Złemu:
Gdy wypijesz miodu kwartę
Będziesz tańczył taniec z czartem
Oddasz pieniądz, rozum, wszystko
Będziesz nam się kłaniał nisko.

Pasterski pokłon
Pasterze obudzeni w środku nocy przez aniołów zwiastujących radość, spieszą do stajenki z pastorałką „Do szopy, hej pasterze” na ustach. W ich śpiewie na szczególną uwagę zasługują słowa „Padnijmy na kolana!” gdyż prości pasterze zachęcają się wzajemnie do pokłonu „Na kolana!, Na kolana!” uznając, że „To Dziecię, to nasz Bóg”. Ich pokłon wyrażony pośpiesznym przybyciem do ubogiej Szopki, serdecznym śpiewem i obdarowaniem prostymi podarunkami jest zachętą dla nas wszystkich do zbliżenia się do Nowonarodzonego Boga.

Pokłon Królów
Scena pokłonu prostych i ubogich pasterzy jest nijako przygotowaniem do
zrozumienia sceny pokłonu Mędrców, bogatych władców, którzy w swoich narodach sami odbierali pokłony. Władca Europy zwraca się czule do Nowonarodzonego:
Jezu najdroższy, Dzieciątko święte
Tyś Królem, w hołdzie Tobie przyklęknę!”
I wyraża życzenie: Niech Ci się kłania ze mną świat cały
Władca Azji wypowiada słowa, które świadczą o jego nawróceniu i mocnym
postanowieniu uznawania od tej chwili Jezusa za króla.
Przed Tobą Królu na twarz upadam
Ty już od dzisiaj nad nami władaj.
Z kolei Król Afryki przyznaje:
Cześć Tobie pragnę oddać w pokorze
Boś Ty jest Panem i Królem, Boże
Od Ciebie władza na niebie, ziemi
Ty masz moc serca nasze odmienić.
Słowa Królów świadczą o zrozumieniu znaczenia przyjścia Zbawiciela na świat, który jest Królem, a jednocześnie przyszedł, aby służyć ludziom. Kulminacyjnym
momentem Orszaku Trzech Króli jest pokłon wszystkich zgromadzonych. Odbywa się on słowami: Witaj Królu w żłobie, kłaniamy się Tobie! I prowadzi nas od symbolicznego pokłonu przed aktorem, dzieckiem odgrywającym rolę Jezusa, do pokłonu wyrażonego naszym sercem prawdziwemu Bogu, który narodził się w Betlejem dla naszego zbawienia.

Anna Murawska

więcej informacji na stronie: https://orszak.org/